el arte de la fuga

Υστερόγραφα ή ο Πιερ Μεννάρ στη Ζάκυθος
Πρέπει να αποκτήσω οπωσδήποτε ένα θερμός, δεν είναι δυνατόν να πηγαινοέρχομαι κάθε πέντε λεπτά στην κουζίνα για να γεμίζω το μάτε ζεστό νερό. Αν και έτσι γίνεται πιο αδυνατιστικό!
Και μια ερώτηση: Διαβάζω τα περί "Γυναίκας της Ζάκυθος" στα προχτεσινά Νέα. Απ' ό,τι θυμάμαι, το κείμενο διαβάζεται μια χαρά και στο πρωτότυπο. Δηλαδή τι ακριβώς σημαίνει εν προκειμένω η μετάφραση της φράσης:
"Και κοιτάζοντας καλύτερα στην εικόνα του προσκέφαλου, εταραχτήκανε τα σωθικά μου, γιατί από ένα κίνημα που έκαμε με το στόμα εγνώρισα τη Γυναίκα της Ζάκυθος που εκοιμότουνα σκεπασμένη από το σεντόνι ώς το λαιμό, όλη φθαρμένη από το τηχτικό"
στη φράση
"Κοιτάζοντας καλύτερα τη μορφή στο μαξιλάρι, ταράχτηκε η ψυχή μου· επειδή από μια κίνηση που έκανε με το στόμα αναγνώρισα τη Γυναίκα της Ζάκυθος που κοιμόταν σκεπασμένη με το βρόμικο σεντόνι ως το λαιμό, σακατεμένη ολόκληρη από τη φθίση";
Δηλαδή τα σωθικά πρέπει να γίνουνε ψυχή (όχι, όχι, δεν πρέπει!), το σεντόνι βρώμικο, και δεν αρκούσε το πολύ πολύ μια σημείωση ότι το τηχτικό είναι η φθίση; Άσε που τα νέα παιδιά ούτε τι είναι η φθίση ξέρουνε, οπότε...
Ό,τι διαβάζω σήμερα για τον Πιερ Μεννάρ στο αφιέρωμα της εφημερίδας Κλαρίν για τα 20 χρόνια από το θάνατο του Μπόρχες. Και γιατί δεν μεταφράζει και το "Η γυναίκα της Ζάκυθος" σε "Η γυναίκα από τη Ζάκυνθο (ή της Ζακύνθου)";
Αλλά κάτι άλλο, αν όλες αυτές οι μεταγραφές είναι τόσο σημαντικές, γιατί δεν δοκιμάζουνε την τύχη τους στα βιβλιοπωλεία, αλλά προσφέρονται δωρεάν από εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας;
Και μια τελευταία ερώτηση: η έκδοση είναι δίγλωσση;!